LECHUZA-PON. Czym jest i dlaczego warto stosować?

Zapewne część z was zauważyła na rynku obecność podłoża o nazwie LECHUZA-PON, które jest coraz chętniej i częściej stosowane przez wielu pasjonatów roślin. Dlatego też, w dzisiejszym wpisie opowiem wam nieco więcej o tej ciekawej alternatywie dla tradycyjnych mieszanek.

Czym jest LECHUZA-PON?

Jest to mineralne podłoże dla roślin niemieckiej firmy Lechuza, będące pewnego rodzaju alternatywą dla gleby oraz tradycyjnej uprawy roślin.

Według opisu producenta jest ono:

• Doskonałym wyborem tam, gdzie nie można lub nie powinno się stosować konwencjonalnego podłoża, np. w przypadku alergików. Dzięki swojemu składowi doskonale pochłania zapachy, a wszelkie zanieczyszczenia są trwale blokowane. Ponieważ składa się ono wyłącznie z minerałów, zapobiega rozwojowi szkodliwych mikroorganizmów w podziemnej części rośliny.
• Nadaje się dla większości roślin
• Minerały w nim zawarte są wolne od zanieczyszczeń
• Posiada ciągłą kapilarność aż do powierzchni donicy, dzięki czemu nawet młode rośliny z niewielkim systemem korzeniowym mają stały dostęp do wody
• Pochłania nadmiar nawozu i razie potrzeby oddaje go roślinie.
• Równomiernie rozprowadza substancje odżywcze i zapewnia korzeniom odpowiednią ilość niezbędnych składników.
• Nie sprzyja rozwojowi szkodników bytujących w podłożu.

Co wchodzi w skład granulatu LECHUZA-PON?

Zgodnie z opisem producenta w skład wchodzą następujące składniki:

• Zeolit
• Pumeks
• Czerwona lawa
• W pełni powlekany nawóz, który dostarcza roślinie niezbędnych składników odżywczych przez okres 6 miesięcy.

Dlaczego ten wybór się sprawdza? Jakie właściwości kryją w sobie poszczególne składniki?

Poniżej postaramy się krótko opisać właściwości poszczególnych składników granulatu LECHUZA-PON, dzięki czemu łatwiej bedzie zrozumieć jego zalety.

Zeolit

Zeolity są bardzo chłonnymi i porowatymi minerałami, składającymi się głównie z krzemionki oraz glinu. Dzięki swojej szkieletowej budowie mają zdolność do pochłaniania jonów dodatnich (kationów) różnych metali oraz innych cząsteczek. Działają one zatem jako tzw. sito, przepuszczając małe cząsteczki i zatrzymując te duże. To właśnie ze względu na swoją zdolność wychwytywania i zatrzymywania niepożądanych materiałów znalazły szerokie zastosowanie w wielu dziedzinach przemysłu oraz ogrodnictwie. Ponadto, te krystaliczne mikroporowate glinokrzemiany są cenione ze względu na swoją nietoksyczność oraz bezpieczeństwo w stosowaniu i z powodzeniem stosowane jako materiał filtracyjny w stawach, oraz akwarystyce. Zeolity nie tylko doskonale oczyszczają z zanieczyszczeń, ale też bardzo skutecznie pochłaniają wilgoć. Jeśli chodzi o wymierne korzyści w uprawie roślin, to zaobserwowano dużo szybszy oraz większy przyrost korzeni u sadzonek uprawianych w substracie z dodatkiem zeolitów. Ponadto zeolit stabilizuje pH podłoża oraz zapewnia odpowiednie napowietrzenie korzeni.

Czerwona lawa (scoria)

Skały lawowe są bardzo porowate, dzięki czemu ciecze lub gazy mogą swobodnie przepływać przez ich liczne puste przestrzenie. Struktura ta powstaje na skutek znacznej obecności pęcherzyków gazu w strumieniu lawy. To właśnie dzięki tym dziurom tworzącym się na powierzchni bazaltów podczas procesu schładzania, skały te charakteryzują się małą gęstością, a ich gąbczasty wygląd stanowi atrakcyjny element krajobrazu i ogrodów skalnych. Lawa nabiera charakterystycznego czerwonego koloru w wyniku procesu utleniania żelaza powstałego podczas erupcji. Z tego właśnie względu stanowi ona element substratu LECHUZA-PON, gdyż zapewnia roślinie stały dostęp do tego niezbędnego pierwiastka.

Żelazo jest składnikiem odżywczym, którego roślina potrzebuje do prawidłowego funkcjonowania. Pierwiastek ten umożliwia produkcję enzymów i chlorofilu. Co więcej, żelazo ma duży wpływ na metabolizm oraz prawidłowy rozwój rośliny. Innymi słowy, bez niego roślina nie może poprawnie funkcjonować. Jednym z najbardziej charakterystycznych objawów jego niedoboru jest chloroza liści.

Liście rośliny żółkną, ale żyłki liści pozostają zielone. Zazwyczaj chloroza liści zaczyna się na końcach nowego wzrostu rośliny, a gdy niedobór się pogłębia, rozszerza się na starsze liści rośliny. Co więcej, jeśli pH gleby przekracza 7, to roślina traci zdolność do pobierania żelaza z gleby.